خط خطی‌های گوری در کتاب «خط خطی‌های من» به چه درد می‌خورد؟ هیچ‌کس گوری را دوست ندارد و در مدرسه با او بازی نمی‌کند. گوری متفاوت است، در نقاشی کشیدن، ارتباط برقرار کردن، سر کلاس علوم و حتی نگاه کردن!
گوری متفاوت را جز معلم‌های‌اش کسی درک نمی‌کند تا این‌که گوری از ناراحتی‌های‌اش با مادرش می‌گوید. بچه‌‌ها خط خطی‌های اوتیسم روی بدن‌اش را چه شکلی می‌بینند؟ و مادر برای‌اش از خط صداقت، خط کمک به دیگران و خط کنجکاوی گوری می‌گوید و گوری را عاشق خودش می‌کند و گوری می‌فهمد با همین خط خطی‌های این گوری کنجکاو و باهوش و مهربان و دوست داشتنی شده است.
کتاب «خط خطی‌های من» از آزارها و اذیت‌هایی می‌گوید که یک کودک طیف اوتیسم در مدرسه می‌بیند. تصاویر کتاب این کنش‌ها را به خوبی بازنمایی می‌کنند. نکته جالب تصاویر، متفاوت بودن خط‌های همه‌ی گورخرهاست اما آن‌ها تنها تفاوت گوری را می‌بینند. گوری از همه چیز دده شده، حتی خودش و کسی باید پیدا بشود و به او بگوید چقدر متفاوت بودن خوب است و گوری چه چیزهایی دارد در درون‌اش.
انتشارات کتاب پارک، کتابی دیگری هم درباره کودکان طیف اوتیسم دارد. کتاب «پسری که به دنبال باد رفت» هم به این موضوع از زاویه‌ی دیگری نگاه می‌کند. در پایان هر دو کتاب، درباره این کودکان مطالب خوبی نوشته شده است. در پایان کتاب «خط خطی‌های من» رئیس بنیاد علمی اوتیسم از کارکردهای این داستان در شناخت کودکان اوتیستیک و حتی شناخت خودمان می‌گوید. کتاب «خط خطی‌های من» آموزش موثری برای والدین و مربیان است.
راهنمای کتاب دغدغه متفاوت بودن، پردازش حسی، ارتباط جمعی، زبان استعاره و توانایی‌های و قوت‌های جمعی می‌گوید و همه را در داستان با نمونه‌های‌اش توضیح می‌دهد.
درباره این سایت